Biz Şairiz Velî, Asma Yüzünü

Biz şairiz Velî, sakın ha asma yüzünü
Burada güneşten bize sade bir renk düşer
Sarılar gözleriyle sularlar "mucur" tarlaları
Katıksız soframıza sade bir ekmek düşer

Bilmeden konuşan bir dilleri var onların
Vermeden hep alan bir elleri var onların
Zevk için bükülen bir belleri var onların
Bizim her bir ânımıza bin bir emek düşer

Evham düşer, bohem düşer; gülen yüzler düşer
Yükte hafif sözlerimiz süzülerek düşer

Bir sözün onlarda kırk yıl hatrı yoksa eğer
Uzaklardan bir mektup geliverir aniden
Aruza maruz kalır, tutuşur kalemimiz
İşte o gün de bize şairiz demek düşer
Biz şairiz Velî, sakın ha asma yüzünü