Rubailer

V
Yordun beni kalbim bile kan ter artık
Sardım dediğin her yara kanser artık
Artık sana taştan gibi bir kalp revadır
Olmaz sana göğsüm yatacak yer artık

IV
Derdin külü oldum daha yanmam artık
Aşkın ki yalanmış sana kanmam artık
Alsan bile her bir şeyi baştan, yeniden
İster mi ki kalbim seni, sanmam artık

III
Yalnız ona yolsun ona yönsün tanrım
Gömsün beni dünyan ona dönsün tanrım
Yaksın beni artık o cehennem ateşin
Gönlümdeki yangın ama sönsün tanrım

II
Öldür beni yalnızca tüfek lâzımdır
Gömdür beni yaslarla kürek lâzımdır
Ah bir bana aşkınla bakıp gül de o gün
Ölmemse ki tonlarca yürek lâzımdır

I
Bir bahçeye düştüm ve de güldüm orda
Gün parladı gökten yere soldum orda
Yazdan bihaberdim çiçeğim döktü o gün
Aşkınla yanıp yok yere öldüm orda